Kerstvakantie

Op de tafel ligt alleen nog de kerstkaart voor de chauffeur van de schoolbus. Alle andere kaarten, met bijbehorende giftcards zijn uitgedeeld.
De busbestuurder krijgt een giftcard van de Starbucks, de juffen op school een tegoedbon van Barnes&Nobles, de boekhandel. De bon voor de juf die Daniël altijd mee neemt naar de wc en ‘m verschoont na een ongelukje, is net wat groter, dan voor de andere juf die hem alleen in z’n speciaal onderwijsklasje ziet.
Onder moeders is meestal de discussie of de postbode ook een kerstkaart met inhoud moet krijgen. Ik vind zelf de buschauffeur de grens: zij brengt de jongens elke dag weer veilig thuis en dat is net anders dan de postbezorger.
Alle hulpen bij Daniël in de klas wel, maar de overload aan coördinatrices bij Simeon op school niet.
De zwemjuf wel, zij doet net een stapje extra om Daniël de borstcrawl te leren, maar Julian z’n voetbalcoach, na lang twijfelen, maar niet.
Het kerstkado-uitwissel-ritueel is elk jaar weer weer veel werk en elk jaar weer balanceren, maar ik geloof dat ik het ook dit jaar heb overleefd.

Om de juffen op school te bedanken, organiseerde de ouderraad afgelopen woensdag een kerstlunch: of wij ouders voor wat lekkers konden zorgen. Tussen alle kerstdrukte door, heb ik dinsdagavond een gevulde speculaastaart gebakken (met zelfgemaakt amandelspijs) en met een briefje met uitleg, op school afgeleverd.
‘Thanks, de taart was heerlijk!’, enthousiast kwamen de juffen gisteren op me af, toen ik de school binnenliep voor de kerstfeestjes. Ze waardeerden mijn poging om iets van de Nederlandse traditie in te brengen ten zeerste.

Het is allemaal voorbij. De kerstbomen op school worden weer afgetuigd, de kruimels van de feestjes opgeruimd. Iedereen neemt z’n kerstkadoos mee naar huis. De school gaat voor bijna drie weken dicht.
Thuis zijn we druk aan het pakken, morgenochtend stappen we in het vliegtuig: we gaan tien dagen uitrusten, bijkomen en genieten van de natuur in Costa Rica. Ik heb er zin in en ben er helemaal klaar voor. Ik moet alleen niet vergeten die ene laatste kaart vanmiddag aan de buschauffeur te geven.

Fijna kerstdagen en tot in het nieuwe jaar!