donderdag 20 januari 2011

Keukenpapier

De school gaat er nogal prat op dat het vooral hands on onderwijs geeft. Geen klassikale lezingen en uitleg met instructies, de leerlingen mogen (moeten?) in kleine groepjes zelf ontdekken hoe de wereld in elkaar steekt. Julian komt altijd met enthousiaste verhalen thuis, hij geniet van het zelf ontdekken.
De school heeft ook, net als iedere school, een nooit ophoudende behoefte aan geld: hands on onderwijs is duur. Al die ontdekkingsreizen vragen om extra middelen waar de school, volgens mij, nogal creatief naar op zoek gaat.

Vorige week had Julian tijdens het vak science onderzoek gedaan naar vocht. In de befaamde kleine groepjes, mochten ze ervaren hoe vocht zich een weg baant in droog keukenpapier.
Om het een air van wetenschappelijkheid mee te geven, mochten de jongens en meisjes testen welk merk keukenpapier het meeste vocht opnam.
‘We keken naar het eigen merk van de Kröger, Bounty en Brawny’, vertelde Julian ’s middags thuis. Om er meteen achteraan te vragen: ‘welk merk hebben wij eigenlijk altijd?’
‘Bounty’, reageer ik. ‘Want die heeft rollen waar ik halve vellen vanaf kan afscheuren, zodat ik minder papier gebruik.’
‘Maar mam, Brawny neemt echt het meeste vocht op, hebben we zelf ontdekt.’
Hij houdt een heel betoog hoe ze het experiment hebben gedaan en onderbouwt met cijfers dat Brawny de beste was.

Afgelopen zaterdag waren toevallig met z’n allen in de supermarkt. De keukenrollen waren al drie dagen op en Julian riep dat hij wel nieuwe zou pakken. Hij verdween in de gang van de vuilniszakken en andere huishoudartikelen en kwam met een enorm pak van twaalf rollen terug. Van het merk Brawny, uiteraard.
Ik wilde tegensputteren, maar het had geen enkele zin. ‘Dat heb ik toch al uitgelegd, mam, Brawny is de beste.’

Kijk, ik weet natuurlijk niet zeker of Brawny de school sponsort, maar iedere keer als ik een heel vel afscheur in plaats van een halve, heb ik zo mijn vermoedens.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten