vrijdag 14 januari 2011

Smaken

Ik proef de Thaise satésaus met citroen en geniet van de uitsproken smaken. Het is pittig, friszuur en zachtgronderig door de vis die onder de saus verborgen ligt. Ook deze derde dag in Costa Rica lukt het om het nationale gerecht rijst met bonen te vermijden. De eerste avond, ontdekten we in San José Café Mundo, een oase in de drukke smerige stad met heerlijke pizza en spaghetti. De tweede avond lieten we ons verrassen door in het restaurant van het hotel Caraibische vruchten van de zee te bestellen, terwijl Julian van krab genoot.
Voor de derde avond gaan we af op de Lonely Planet, waarin het restaurantje beschreven wordt als de ultieme fushion: alle keukens uit de hele wereld stonden op de kaart. De reisgids had weer eens gelijk, het was een waar smakenfestijn en deed ons andermaal beseffen hoe onze smaak vervlakt in die suburb in Houston.

Die smaakvervlakking komt niet alleen omdat ik in eerste instantie voor de kinderen kook. Oké, als we spaghetti eten ga ik niet uitgebreid aan de slag om voor ons een verse pestosaus te maken, dat is te veel gedoe. Maar dat is vooral veel gedoe omdat de supermarkten in onze buitenwijk alleen maar standaardspullen verkopen, gericht op de gemiddelde (Amerikaanse) smaak. De dichtsbijzijnde Wholefoods, een supermarktketen met echte producten met echte smaken: verse vis, veel keus in de groenten en een enorme saladebar, is 32 kilometer verderop. Daar halen we dus niet onze dagelijkse boodschappen, dat is meer voor af en toe.
Net wat verder weg, in downtown, zit Central Market, de Texaanse uitvoering van de Wholefoods; nog veel groter met nog meer lekkere, verse producten. Met Franse kaasjes, Spaanse wijnen en verse Italiaanse pasta. We zijn er tot nu toe één keer geweest.

Gisterenavond was ik foto’s aan het printen van Costa Rica, voor Simeon. Op vrijdag heeft hij altijd show and tell en hij wilde graag over de vakantie vertellen. Terwijl de printer afdrukte, zag ik ons weer zitten in dat restaurantje met de wereldse gerechten uit de Lonely Planet. Ik proefde weer de smaken en dacht aan de maaltijden die ik de afgelopen dagen had gekookt.
Het werd tijd om de smaakvervlakking tegen te gaan, dus ben ik vandaag de 45 kilometer heen en de 45 kilometer terug naar de centrale markt gereden om de auto vol te laden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten