Luiers 2

De jongste spruit van middelzus is een paar maanden jonger dan Simeon. Alhoewel je kinderen niet met elkaar mag vergelijken –haar oudste, het enige meisje, is even oud als Daniël, we weten dat het niet werkt- doen we het natuurlijk wel.
Vorige week liep ik met oma in de GAP, toen ik bedacht dat middelzus misschien ook nog een wensenlijstje had. Er is immers nog steeds geen GAP in Nederland. Ik belde ter plekke en ze wist het meteen: ‘zo’n vest met een capuchon en er is vast ook nog wel een leuk shirtje voor de dame in het gezelschap.’
‘110?’ vroeg ik meteen praktisch.
‘Nee, hij gaat al naar de 116.’ Ik proefde een sliertje trots.
‘Jeetje dan is hij nu echt groter dan Siem.’
‘Had ik je al verteld dat hij ’s nachts zindelijk is?’ vervolgde ze openlijk trots. Daar midden in de GAP wist ik even niets te zeggen, maar besloot onmiddellijk de degens te kruisen.

Toen Simeon die middag uit school kwam, deed ik mijn eerste zet. ‘Weet je, ik had de mama van neefje aan de telefoon. Neefje slaapt ’s nachts al zonder luier. En als hij moet plassen, gaat ie gewoon naar de wc.’
Simeon reageerde zoals gehoopt: ‘Ik kan ook best zonder luier, hoor.’
We besloten om het te proberen. Ik liet hem zoals altijd slapend, hangend in mijn armen en door zijn knieën zakkend, plassen voordat ik ging slapen. Uitgeplast, legde ik ‘m zonder luier weer in bed, op een handdoek.
’s Nachts zette ik de wekker om ‘m nog een keer te laten plassen en deelde de andere ochtend gul complimenten uit toen hij droog wakker werd.

Het gaat nu al een paar nachten goed. Vanmorgen bleek dat ik op het juiste knopje had gedrukt. Terwijl ik z’n schoenen dichtveterde omdat het tijd was om naar school te gaan, maakte ik nog maar weer een compliment: ‘goed hè, dat je nachts zonder luier kan, je bent elke ochtend droog!’
‘Ja, net als neefje, ik ook’, was het enthousiaste antwoord.
Het wordt tijd om middelzus te bellen met het goede nieuws. Of zou neefje al zelf zijn veters kunnen strikken?