Babybedje

‘We gaan morgen met je jongste zus naar de IKEA, babykamers kijken.’ Ik heb m’n vader aan de telefoon en hij doet de mededeling met een zucht. ‘Weet je Sil, ze kan echt nergens anders over praten.’ Ik moet lachen, maar zeg niets. Ik weet nog precies hoe ik zelf was toen ik zwanger was.
Omdat ze toch in de auto zit, op weg van werk naar huis, belt jongste zus een half uurtje later toevallig zelf. ‘Ik zag je op MSN, maar had geen kans om te reageren, dus bel ik je nu maar even.’
We kletsen eerst wat heen en weer. ‘Ga je morgen echt naar de IKEA?’ vraag ik dan.
‘Je hebt papa gesproken’, constateert jongste zus. ‘Ja we gaan, maar dat is meer omdat oma in spé het zo leuk vindt om daar rond te kijken.’
‘De babykamers zijn daar wel basic hoor’, waarschuw ik.
Ze vertelt over haar eerste ervaring in de Prenatal, hoe de hele sfeer, de spullen die te koop zijn en de bijbehorende prijzen haar hadden aangegrepen. ‘Ik ben geloof ik nog niet toe aan de Prenatal, ik ben hard de winkel uitgerend. Wat een industrie.’
Ja, geef ik meteen toe: babies zijn een industrie. Al pratend raak ik er weer helemaal in. Een badje, een bed, maxi-cosi, kinderwagen, box, ik was vergeten hoeveel spullen zo’n baby nodig heeft. ‘En je gebruikt alles maar een paar maanden, heb je geen vriendinnen waar je kunt lenen?’ Ik breng het wat voorzichtig.
En inderdaad, mijn zwager had gereageerd zoals alle aanstaande vaders reageren: ‘ons kind is geen tweedehands kind, we gaan voor nieuwe spullen!’ Gelukkig gaan ze aanstaande vrijdag samen naar de negen maandenbeurs, kunnen ze verder wennen aan het idee dat er een babietje gaat komen.

Dan kijken we vooruit en bespreken de zomervakantie. Jongste zus is eind juli uitgerekend en eigenlijk betekent dat, dat vastligt wanneer wij naar Nederland gaan: ik wil haar nog met een dikke buik zien én m’n neefje of nichtje in mijn armen houden.
Als ze heeft opgehangen -ze was thuis en ging koken, typ ik in de googlebalk op de laptop ‘vakantiespreiding’ en sla de kalender op mijn bureau door naar juli: ons bezoek aan Nederland wordt weer een hele puzzel.
Terwijl ik opzoek welke steden er nu precies onder Noord en Midden vallen, denk ik aan het babybedje dat hier ongebruikt in de garage staat. Ik zou willen dat ik het in de koffer kon stoppen voor jongste zus.