Verhuizen

Ik moest mijn nieuwe bestuur van de lokale Downgroep gisterenavond slecht nieuws brengen. Ik heb het Daniël z’n juf nog niet eens durven vertellen. Ook de buren weten nog van niets, laat staan dat ik het uitgebreid in Nederland heb rondbazuind. We gaan verhuizen weten we sinds zondag en de schok trilt nog aardig na.

Op vakantie in het prachtige Costa Rica, kreeg Harro een berichtje van zijn baas: ‘hebben jullie er wel eens aan Canada gedacht? Zouden jullie willen uitzoeken wat jullie mogelijkheden daar zijn?’
Nee, aan Canada hadden we nog nooit gedacht, maar we wilden best op onderzoek uit. Gelukkig hadden de hotels in Costa Rica te weinig internet mogelijkheden, zodat we Canada uit ons hoofd moesten zetten en konden genieten van de apen, het regenwoud en de Latijns-Amerikaanse zon.

Eenmaal thuis ging ik op zoek. Canada was als een witte vlek, het zei me niets. In Virigina had ik één Canadese vriendin uit het bedrijfsnetwerk. Ik heb haar tegen de bedrijfsmores in–je praat niet over mogelijke nieuwe banen met collega’s- gebeld. Ze hielp om het enorme land wat kleur te geven.
Contacten met scholen, een uitgebreid telefoontje met iemand van de lokale Downvereniging aldaar deden ons besluiten om positief te reageren naar Harro z’n baas: ‘ja Canada zien we wel zitten, daar zijn goede mogelijkheden voor Daniël.’
Tot vorige week woensdag wachtten we op het bericht dat Canada inderdaad door zou gaan. In mijn hoofd had ik voor iedereen al een wintergaderobe gekocht, had ik me al verheugd om weer in een land te wonen met graden Celsius, grammen en kilometers. We hadden naar huizen gespeurd, al beslist welke scholen we wilden bezoeken.

Woensdag ging de telefoon, Harro: ‘Canada is van de baan. We gaan weg uit Houston, maar waar naar toe is onduidelijk.’
Eindelijk kwam zondag het verlossende bericht, het had blijkbaar even wat tijd gekost om alle poppetjes weer op hun juiste plek te krijgen (als er één een nieuwe baan krijgt, ontstaat er een hele domino).
Van alle mogelijkheden die er in de VS en daarbuiten zijn, gaan we precies terug naar die plek waar we al drie jaar hebben gewoond. Komende zomer verhuizen we naar noord Virginia, terug naar de Washington DC- buitenwijken. Nu nog kijken of we een huis kunnen vinden in onze oude straat.