Aangekomen op de camping, gingen we op inspectie uit. Tot onze verrassing vonden we douches met warm water; wat een onverwachte luxe! Aan de vrouwenkant van het toiletgebouw vond ik wc's en wastafels met spiegels erboven waar Amerikaanse vrouwen zich elke ochtend stonden op te maken, terwijl hun dochtertjes toekeken.
Na nog een rondje om het toiletgebouw heen te hebben gelopen en we aan de mannelijke kant dezelfde indeling aantroffen, maar dan met scherende mannen, stonden we gek te kijken, er waren geen afwasbakken: waar moesten we nu naar toe met onze vieze vaat?
We hadden heel handig een kraantje bij de tent, maar het was natuurlijk niet de bedoeling om dáár af te wassen. We waren aan alle kanten gewaarschuwd om ons eten veilig in de auto op te bergen, om beren en wilde zwijnen geen kans te geven. Vuil afwaswater op de grond was vragen om moeilijkheden.
Dus wasten we af op de grote picknicktafel die ook bij onze plek hoorde. In de bak die ik meegenomen had om salade in te maken en met de jongens als volleerde afwassers om me heen was dat heel gezellig. Maar toen de plastic kampeerborden en -bekers weer schoon en bijna droog in het Albert Heijn kratje zaten dat we al jaren met ons meesjouwen, stond er nog een teiltje met vuil water op de tafel. Wat te doen?
We hebben 't uiteindelijk maar elke keer in de wc gegooid, terwijl we goed om ons heen keken hoe de andere kampeerders dit oplosten. Want het kon toch niet zo zijn dat wij de enige waren met dit probleem.
Wel dus. We hebben onze Amerikaanse medekampeerders niet kunnen betrappen op uitgebreid koken, meestal stapten ze rond etenstijd in de auto, waarschijnlijk richting de lokale pizzatent. En als ze al wel aan het kokkerellen sloegen, legden ze een steak op de barbecue en aten ze van plastic wegwerpbordjes met plastic wegwerpbestek. Hoezo afwassen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten