We krijgen bezoek, oma komt een week logeren en de jongens kijken er naar uit. Ze zit op dit moment nog in het vliegtuig, vanmiddag rij ik naar de andere kant van de stad om haar op te halen. Het is altijd een raar idee dat als we wakker worden, het aankomende bezoek al hoog en droog in de lucht zit. We hoeven dan alleen nog maar een bed op te maken.
De extra kamer die we boven hebben, gebruikt Lisette door het jaar heen als woonkamer. Alleen als we bezoek krijgen, schuiven we de bank aan de kant, het extra tafeltje gaat eruit en het logeerbed erin. We slepen de onderdelen van het houten IKEA bedframe uit de garage naar boven, zetten de lattenbodem weer in elkaar en sjorren de twee matrassen de trap op. Ondertussen zeer geoefend, schroeven we het frame in elkaar. Dekbed, kussens erbij en de logé kan komen.
Vanwege de verhuizing is het nu allemaal anders. Een van de twee matrassen van het logeerbed is ondertussen in Virginia, Harro moet daar in z’n lege huis ook ergens op slapen. Dus slaapt oma de komende week op een uitklapbed. Dat staat al boven en hoeft niet in elkaar geschroefd.
Om bezoek echt welkom te heten, zorg ik er altijd voor dat de slaapkamer ingericht is voordat ik naar het vliegveld vertrek. Maar ook dat is door de verhuizing anders. Stel dat er vanmiddag plotseling een bezichtiging komt, dan moet het huis aan kant zijn. Ook al sta ik te wachten tot oma door de douane is. Dus in plaats van de slaapkamer inrichten, ruim ik het huis op. Ik veeg, ruim op en maak schoon alsof er mensen komen kijken. Ik laat de bank en het extra tafeltje in de kamer staan, dat ziet er beter uit dan een logeerbed.
Oma mag vanavond helpen om haar eigen slaapkamer in te richten. Niet zo gastvrij maar ons huis staat nu eenmaal te koop. Zelfs oma heeft daar last van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten