Flaptekst

Stel, je staat in de boekenwinkel, je bent op zoek naar een boek om lekker in weg te lezen als je in het zonnetje zit. Je hebt wat tips voor titels van vriendinnen of zussen gekregen. Met één van die titels sta je in je handen. Wat bepaalt nu of je het boek koopt of niet?

Natuurlijk de voorkant. Ziet het er een beetje leuk en uitnodigend uit? Spreekt de titel je aan? Wat staat er op de foto? Als dat bevalt draai je het boek om, om de tekst op de achterkant te lezen.

Trekt die tekst je het verhaal in? Spreekt die tekst je aan op iets waar je mee zit of meer van wilt weten? Maakt die tekst gevoelens los in je onderbuik of raken die paar regels je? Moet je daar in de boekwinkel even glimlachen, ben je even verward of krijg je kippevel? Dan koop je het boek vast en zeker.

Tussen koffie drinken met oma, ‘n schoolreisje naar de dierentuin, zwem- en voetbaltrainingen door, ben ik deze week druk met de voorkant van mijn boek dat in september het licht gaat zien. Ik heb ondertussen een leuke foto en iemand die me helpt met het juiste lettertype voor de titel, de kleuren en de lay out.

Maar het is de flaptekst die op de achterkant moet komen, waar ik ‘s nachts wakker van lig. Ik ben al vijf keer overnieuw begonnen om die paar regels op het scherm te krijgen die gaan bepalen of jij straks naar de kassa loopt, of mijn boek weer terug legt op de stapel.