Een aardbeving en orkaan, het is wel weer genoeg. Hopelijk houdt de natuur zich vanaf nu rustig, zodat ik mijn aandacht kan richten op belangrijkere zaken.
Het schrijven van alle verhalen voor mijn boek ‘Blonde haren onder een Cowboyhoed’, het selecteren, redigeren, vormgeven en het kiezen van een titel; het was allemaal heerlijk om te doen, ik heb er van genoten. Maar nu ligt dat boek er -de eerste tien exemplaren pasten nog net in m’n koffer- en moet ik opnieuw aan de slag. Een geschreven boek is nog geen gelezen boek ben ik ondertussen achter.
Zuslief die net moeder is, heeft haar extra twee weken zwangerschap gebruikt om voor mij een promotieplan te schrijven. Jongste zus is namelijk marketeer en de beste netwerker die ik ken. Ze heeft me de do’s en don’t’s van het marketingvak proberen bij te brengen en ik was vol bewondering. Ze is een heel end jonger dan ik, het is bijzonder dat ik nu iets van haar kan leren.
Ze leerde me over hashtags - we hebben #blondecowboys gekozen omdat #blondeharen op teveel manieren uit te leggen is- en hoe je de sociale media optimaal kunt inzetten. ‘Je moet rumoer veroorzaken op het net, veel rimpelingen uitsturen, die met elkaar een golfje moeten worden’, vertelde ze.
Ze knutselde een fanpagina op Facebook voor het boek in elkaar, we zijn er nu samen de beheerder van.
Ook hield zus me voor dat een persoonlijke benadering het beste werkt. Dus stuur ik alle uitnodigingen voor de presentatie op 17 september van ‘Blonde haren onder een Cowboyhoed’, op naam de wereld in, naar iedereen die ik ken, gekend heb of zou moeten kennen. Gevolg is dat ik uren achter de computer zit, omdat oude vrienden reageren, waar ik weer op wil reageren. Mijn mailbox stroomt over.
Gelukkig stelde m’n schoonzus voor om postertjes op de hangen in de bibliotheken en scholen van Haarlem. Dat snap ik tenminste meteen.
Ik probeer me voor te stellen hoe dat straks zal zijn. Mensen die ik niet ken, lezen mijn boek, praten er met de buurvrouw over of geven het kado op een verjaardag: ‘Je moet dit echt lezen, zo herkenbaar en grappig’. Ik krijg er krijg er kriebels op mijn rug van, het zou prachtig zijn als het zo zou gaan.
Dus open ik de laptop voor een nieuwe ronde marketingactiviteiten en bel voor de zoveelste keer met jongste zus, die me tussen het luiers verschonen door, adviezen geeft.
PS Je bent uiteraard van harte welkom op de feestelijke presentatie van het boek: zaterdag 17 september, 17.00 uur, Athenaeum Boekhandel Haarlem, klik hier voor de uitnodiging.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten