Met de presentatie van Blonde haren onder een Cowboyhoed achter de rug, is het tijd voor een volgende ronde promotie-activiteiten. De Nederlandse gemeenschap in Houston is een specifieke, maar potentieel enthousiaste doelgroep waar ik nog niets voor gedaan heb.
Ik stuur een berichtje naar een vriendin die ten noorden van de stad woont en haar kinderen op de Britse school heeft. De Britse school heeft een Nederlands Taal en Cultuur programma. Na wat heen en weer mailen, hebben we een leuke aankondiging in elkaar gedraaid die via de Nederlandse juf naar alle ouders gaat.
Ik stuur ook de dames van de Nederlandse Koffieochtend een bericht, en voeg een klein postertje met alle informatie toe. Als ik na twee dagen nog geen reactie heb, zet ik op mijn to-do-list: andere route zoeken om koffiedames te benaderen.
Naast de Britse School, heeft Houston een internationale school, waar ook Nederlandse les wordt gegeven. Ik ken welgeteld één gezin die daar de kinderen op school heeft en stuur een voorzichtige email. Gelukkig reageren ze meteen enthousiast.
‘Aanstaande zaterdag hebben we een welkomstborrel voor alle Nederlandse ouders, kunnen we dan niet een beetje reclame maken?’ stellen ze voor.
In allerijl, stuur ik pakketje naar ze op met een inkijkexemplaar en een aantal geprinte posters op A4. Er is geen tijd meer om een grote poster te laten maken. Het is niet veel, maar beter iets dan niets besluit ik.
‘Het ging super’, krijg ik zaterdagavond een bericht van het Nederlandse gezin. ‘Als we een doos boeken hadden gehad, hadden we ze allemaal verkocht!’
Gelukkig hebben ze een follow up geregeld. Er gaat de komende week een email uit naar alle ouders met de noodzakelijke informatie. Hopelijk gaan deze ouders ‘Blonde haren onder een Cowboyhoed’ alsnog kopen, maar het boek online bestellen is wel veel meer werk dan ter plekke je portemonnee trekken.
Een gemiste kans, weet ik en knoop de leerervaring in m’n oren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten