Pannenkoeken

De Nederlandse school heeft een culturele commissie die een aantal keren per jaar een middag organiseert voor alle kinderen rond een bepaald thema. Koninginnedag natuurlijk en Sinterklaas, maar dat duurt nog even. De culturele middag staat morgen in het teken van de Kinderboekenweek.

Alle kinderen mogen op school blijven lunchen en daarna gaan ze aan de slag met hun helden. Er was een email rondgegaan met de vraag welke ouders er 35 pannenkoeken wilden bakken voor de lunch.

Ik had niet meteen gereageerd omdat ik niet zeker wist of we er zouden zijn. Morgenmiddag is echt zo’n middag waarop iedereen besloten heeft om zijn of haar activiteit te organiseren. Er is voetbal, uiteraard. Er is zelfs een wedstrijd waar Julian heel erg graag aan mee wil doen: zijn team speelt tegen het team waar klasgenoten in spelen. Er wordt al weken over gepraat op school. Maar Julian heeft ook een zwemwedstrijd, waar hij niet onderuit kan.

De lokale groep voor ouders van kinderen met Down organiseert een feestje voor de hele familie, waar ik naar toe zou willen. En er is die culturele middag op de Nederlandse school.

Na lang aarzelen hebben we bedacht dat het het makkelijkst is om gewoon op school te blijven. Althans Simeon en Daniël blijven, Julian gaat na veel strijd en gedoe zwemmen.

Ik stuurde een berichtje naar de culturele commissie: ‘hebben jullie nog pannenkoekenbakkers nodig?’ Ik was in de veronderstelling dat ik laat genoeg zou zijn voor een berichtje terug met: ‘bedankt voor het aanbod, we hebben er genoeg.’ Dat leek me een ideaal scenario: wel de lusten, niet de lasten…

Maar helaas ik was te vroeg. Ik kreeg een enthousiast berichtje terug: ‘dank je wel. Met jouw pannenkoeken erbij hebben we er 250, genoeg voor iedereen!’

Dus heb ik net het kookboek uit grootmoeders tijd opengeslagen en het recept voor pannenkoeken opgezocht. Amerikaanse winkels hebben geen pakken kant en klare Honigmix -zelf water toevoegen- in de schappen staan, ik zal zelf eieren, melk, bloem en bakpoeder moeten mengen.

Dat ga ik morgenochtend doen en ondanks het werk verheug ik me er op; het is wel echt heel Nederlands. Misschien dat Julian met pannenkoeken zelfs een beetje zin krijgt in z’n zwemwedstrijd.