donderdag 10 november 2011

Complimenten

‘Ik heb je boek uit!’ vertelt een Nederlandse vriendin op het schoolplein van Green Hedges. We hebben net onze kinderen in de klas gebracht en staan te kletsen, zoals moeders overal op de wereld op schoolpleinen doen.
‘Het is echt zo herkenbaar, vooral ook het verhaal over die bedankkaartjes! En goed om te lezen dat er bij jullie dezelfde dingen fout gaan als bij ons, zoals de plasongelukjes’, haalt ze een paar verhalen uit ‘Blonde haren onder een Cowboyhoed’ aan.
Dan komt er een Canadese vriendin bij staan en gaan we over in het Engels. Als we afscheid nemen roep ik nog snel even in het Nederlands: ‘vooral doorvertellen, hoor!’

Een lezer stuurt me een email met dezelfde strekking: ‘gisteravond heb ik het uitgelezen en ik moet zeggen dat ik het met veel plezier gelezen heb. Het is een makkelijk boek , leest heel plezierig en als je een stukje uit hebt, ben je meteen heel nieuwsgierig naar het volgende. Gevolg je blijft lezen!’
Ze voegt er aan toe: ‘Chapeau voor de manier waarop jullie Daniël begeleiden en proberen alles uit hem te halen wat erin zit. Nu pas realiseerde ik mij wat een impact dergelijke kinderen op een gezin en misschien ook wel op een relatie hebben...Maar zoals ik het las, heeft hij duidelijk zijn plaats binnen jullie gezin.’
Het is heerlijk als mijn boek als een page turner wordt gezien en nog leuker dat lezers er iets van leren en mijn boodschap -we zijn een gewoon gezin, iedereen hoort erbij- oppikken.

Ik begon het opschrijven van onze belevenissen ooit vooral voor mezelf, maar nu het boek er eenmaal ligt, wil ik ook gelezen worden. Dus stuur ik een voorzichtige email naar een grote organisatie in Nederland met de vraag of ze me willen helpen met de promotie.
‘Ik krijg zelf je nieuwsbrief, dus ik ken je naam. De nieuwsbrief is altijd erg interessant en leuk om te lezen’, schrijft de mevrouw terug. Blij verrast lees ik haar woorden nog een keer. Vorige week kreeg ik van iemand anders ook al een berichtje met complimenten over mijn nieuwsbrief ‘Kom je erbij?!’

Zouden mijn woorden en zinnen, die ik hier in m’n eentje achter de laptop iedere dag weer verzin, dan echt gelezen worden en een verschil maken voor mensen? Ik gloei ervan en heb maar één reactie: ‘zegt het voort.’

Geen opmerkingen:

Een reactie posten