maandag 28 november 2011

Ontspannen

Dat viel tegen vanmorgen, toen de wekker weer ging. Na vier vrije dagen waarin we vooral erg weinig moesten, was het even schrikken dat iedereen naar school en werk moest. Met nog drukke sinterklaas-, verjaardags- en kerstweken voor de boeg, genoten we extra van Thanksgiving, een feest dat voor ons geen stress met zich mee brengt.

Woensdagmiddag stond er een file om te kunnen parkeren bij de Wholefoods. De vele Amerikanen liepen er verhit rond, met lange boodschappenlijsten en steeds leger wordende schappen. Wij hoefden alleen maar de al bestelde kalkoen op te halen, we gingen fluitend weer naar huis.
Een Canadese vriendin had ons uitgenodigd mee te rennen met de lokale Turkey Run op donderdagochtend. Na dagenlang regen, was de zon uitbundig gaan schijnen, dus verschenen we om negen uur opgewekt aan de start. Harro en Julian renden de vijf, Simeon en ik wandelden de twee (kilometers natuurlijk, want als het ergens om gaat, gebruiken Amerikanen opeens het metrische stelsel). Daniël was thuis gebleven om te lezen met Kim. We kwamen aan alle kanten bekenden tegen en na afloop gingen we met de Canadese familie mee naar huis. Zeer relaxed genoten we op hun stoepje van de zon, koffie en bagels met jam.
‘s Middags zetten we de kalkoen in de auto en reden naar Nederlandse vrienden. Ze hebben twee zonen die drie keer per week met Julian zwemmen. De oudere dochter ontfermde zich over Simeon en Daniël, zodat Harro en ik heerlijk ontspannen een wijntje konden nemen en ongestoord konden kletsen, terwijl de kalkoen z’n best deed in de oven.
Het bleef vier dagen prachtig weer. We hebben gepicknickt op de Mall midden in DC en het nieuwe monument voor Marten Luther King bewonderd. We zijn naar de speeltuin geweest en Harro heeft eerst een ochtend met Julian en daarna een ochtend met Simeon gezeild. ‘Nee, Daan niet zeilen’, wist Daniël heel stellig, hij mag binnenkort iets anders doen met Harro.
Gisteren organiseerden andere Nederlandse vrienden een Sinterklaasborrel. Omdat de zon van geen ophouden wist, proosten we buiten op ‘the Holidays’, terwijl de kinderen voetbalden en schommelden. Pas toen het donker werd, wilden ze binnen wel naar ‘Het paard van Sinterklaas’ kijken. M’n eerste zelfgemaakte gevulde speculaas van het jaar was goed gelukt en ging wonderwel samen met de rode wijn.

Toen de film was afgelopen, reden we naar huis en het leek wel een andere wereld. Terwijl wij ons langzaam druk gaan maken over Sintkadoos, pepernoten en marsepein, hebben de Amerikanen om ons heen en masse hun kerstversiering uit de garage gehaald. In alle tuinen knipperden lichtjes en dansten de kerstmannen.
‘Na vijf december’, besloten we en namen nog één wijntje om een perfect lang weekend af te sluiten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten