vrijdag 18 november 2011

Pizza?

‘Heb je wel eens gegeten bij Maple Avenue Restaurant, dat onooglijke restaurantje aan de 123?’ vroeg ik gisteren mijn buurvrouw en moeder van Julian z’n beste vriendje.
‘Ja,’ antwoordde ze, ‘één keer. Het was heel bijzonder. Ik vond het nogal vreemde gerechten. Wat vond jij?’
‘Super’, knikte ik.
‘Mmm, ik moest er erg aan wennen.’
Inwendig schudde ik mijn hoofd. Inderdaad, het was anders. Geen gefrituurd eten, maar verse groenten, geen standaard ceasar salade, maar een bietensalade. Lekker dus, maar de in en in Amerikaanse smaakpupillen van mijn buurvrouw zijn gezond eten niet gewend.

‘Ach ja, het kan nog gekker’, schrijft een vriendin als commentaar bij een bericht dat ze me doorstuurt uit het AD. Ik lees: ‘tot grote verwarring van veel Amerikanen besloot het congres deze week pizza voortaan als groente te classificeren. Aangezien er veel tomatensaus over de bodem van een pizza wordt gesmeerd, zou het wel verantwoordelijk zijn om deze etenswaar in de schoolkantines te serveren.’
Te gek voor woorden, zou je zeggen. Maar het ergste is: ik ben niet eens verbaasd. Ten eerste gaat het hier om geld. Schoollunches met groente en fruit worden gesponsord door de overheid. Blijkbaar is de lobby van de pizzafabrikanten beter georganiseerd dat de lobby van de groenteboeren.
En ten tweede denken veel Amerikanen serieus dat pizza gezond is. ‘Ik ben altijd zo blij met pizza voor de kinderen. Met elke hap eten ze groente, granen en zuivel’, vertelde een moeder van school me ooit. Let op: deze moeder is fysiotherapeute in het kinderziekenhuis.

Mijn Amerikaanse buurvrouw heeft zich voorgenomen om gezonder te gaan eten. Ze heeft een diëtiste in de arm genomen om haar daarbij te helpen. Terwijl we samen genieten van een smoothie van ananas en avocado -een recept van haar voedingsdeskundige- vertelt ze wat ze wel en niet mag.
‘Het belangrijkste is dat ik alleen nog verse producten mag gebruiken, geen in de fabriek bewerkt en voorbereid eten meer. Dus geen magere chocolademelk, geen groente uit blik, geen kant-en-klare kipnuggets, geen granenrepen met toegevoegde vitaminen voor ontbijt, geen vetvrij ijs ‘s avonds als snack, geen vanille-yoghurt, geen…’
Mijn buurvrouw zucht diep en zegt dan heel eerlijk: ‘weet je, ik heb gewoon geen idee. Ik heb nog nooit een avocado schoongemaakt of verse groente gekookt. Ook vroeger thuis aten we altijd alles uit pak of blik. Mijn moeder kookte nooit vers.’

Pizza met het stempel groente, geen moeder om te vragen hoe je spinazie of bonen moet klaarmaken; ik denk niet dat het ooit nog goed gaat komen tussen Amerikanen en gezond eten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten