Tyson’s, de mall hier, bestaat uit twee gedeelten. Het eerste -enorme- gebouw huisvest de meer ‘gewone’ winkels en warenhuizen: Macy’s, de Legowinkel en H&M. Het tweede gebouw heeft ruimte gemaakt voor alle sjieke ketens en warenhuizen als Saks Fifth Avenue en Neiman Marcus. Je loopt er over marmeren vloertegels en overal stralen de etalages je tegemoet, zeker nu met kerst.
Ik heb er nog nooit echt gewinkeld, te duur en te sjiek. Ik heb alleen al geen idee hoe ik me moet gedragen in zulke boetiekjes. Liever snuffel ik anoniem in de rekken van standaardwinkels, ook al vind ik dan bijna nooit iets.
Maar gisteren, met natuurlijk weinig tijd, besloot ik het erop te wagen. Zaterdag is het kerstfeest van het bedrijf, ik was op zoek naar een jurk.
Na lang dralen voor de etalages en veel heen en weer lopen, besloot ik die ene winkel te kiezen, waar net voor mij twee dames naar binnen waren gegaan. Ik zag dat zij gewoon even rondkeken, dat kon ik ook.
Uiteraard was ik nog geen twee tellen binnen, of er kwam een verkoopster op me af: ‘zoek je iets specifieks?’
Voordat ik verder kon twijfelen, reageerde ik snel: ‘ja een feestjurk, geen zwart, over de knie, zonder mouwen en een lage decolleté.’
‘Dit misschien?’ Ze liet een blauw geval zien.
Ik schudde mijn hoofd: ‘teveel tierelantijnen.’
‘Mag paars ook? Want dan heb ik dit voor je.’ Ze hield een prachtig jurkje omhoog, precies wat ik in m’n hoofd had.
‘Ja, mag ik die passen?’
‘Je hebt maat zes’, schatte ze in, terwijl ze me een onderzoekende blik gaf.
Uiteraard had ik verkeerde schoenen aan, geen make up op -ik had de hele dag achter de laptop gezeten- en geen sieraden in. Toch stond de jurk fantastisch. Ik zwichtte voor de maat zes en vertrouwde de verkoopster toe: ‘vorig jaar had ik nog maat twaalf.’
Zonder op het prijskaartje te kijken, gaf ik mijn creditcard en zette m’n handtekening.
Ik ga ervoor zaterdag, in m’n strakke paarse jurkje met decolleté. Het is mijn beloning voor een jaar lang chocola laten staan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten