donderdag 26 januari 2012

Blokjes

In de kast bij de keuken staat hier thuis een heel rijtje kookboeken. De meesten staan te pronken, hun rug nog zonder vouwen en de glimmende dikke omslag, rijk voorzien van de prachtigste foto’s, zonder vetvlekken. Geen ezelsoren, notities in de kantlijn of korreltjes meel tussen de bladzijden van extra dik papier.
Tussen al die boeken-voor-de-sier staat een dun half kapot kookboekje van Conimex. Uit mijn hoofd weet ik dat op bladzijde 46 het recept staat voor babi pangang saus en drie bladzijden daarvoor staat uitgelegd hoe je pittige makreel in aluminiumfolie klaarmaakt.
Dat werkje met Indonesische recepten is echter niet het meest gebruikt, dat is ‘Het Nieuwe Kookboek’ (zestiende druk, 1985). Harro kreeg het kado toen hij op kamers ging en het is mijn steun en toeverlaat als ik Hollands wil koken.

Zonder Honig Pannenkoekenmix in de schappen van de supermarkt, vertelt het boek me hoe ik pannenkoeken maak van meel, eieren en melk. We variĆ«ren wat met de hoeveelheid bakpoeder, tot Julian vindt dat ‘deze het allerlekkerst zijn’.
Het zelfde verhaal als ik zelf pizza wil maken. Op zoek naar een goed recept voor het deeg, sla ik eerst ‘Het Nieuwe Kookboek’ open en bedenk dan pas dat we ook een Italiaans boek ik de kast hebben staan.

Gisterochtend bladerde ik door de wat saaie bladzijden, met zwartwit tekeningen en praktische foto’s die de laten zien hoe je bakt, kookt of gilt. Ik was op zoek naar een eenvoudig Nederlands recept voor de internationale lunch vandaag, bij Simeon op school.
Ik kwam poffertjes tegen. Goed plan, maar jammergenoeg heb ik geen poffertjespan. Broodjes kaas dan? Kaas! Ja dat was een heel goed plan. Ik zag het meteen voor me: blokjes kaas en worst, met Nederlandse vlaggetjes op een prikker. Opgelucht sloeg ik het kookboek dicht.

Om half twaalf stond het eten uitgestald op een lange tafel in de klas. M’n simpele blokjes, met vrolijke vlaggetjes, stonden naast prachtige Japanse sushi’s, geurende Koreaanse noodles en dikke Britse rijstpudding. Ik voelde me schuldig. Had ik misschien m’n Conimex recepten erbij moeten halen en iets moeten koken? Of toch m’n fancy boeken moeten openen?

Simeon en z’n klasgenoten vonden van niet: de kaas en worst waren zo op, terwijl de suhsi’s langzaam lagen uit te drogen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten