Mardi Gras

Mmm, het beloofd niet heel mooi weer te worden in New Orleans, wat zal ik nu ‘ns voor kleren meenemen? Jurkjes, hakken, en toch maar een vest. In panties heb ik eigenlijk geen zin. De stapel kleren op mijn bed groeit, ik leg er toch ook maar een paar makkelijke schoenen bij, we gaan overdag vast veel lopen.

Een bezoek aan New Orleans stond hoog op ons wensenlijstje toen we nog in Houston woonden. Vanuit ons huis daar, was het zes uur rijden: voor Texaanse begrippen relatief dichtbij. We zijn er niet geweest: voetbalwedstrijden, zwemtrainingen, en Harro’s plotselinge vertrek naar DC stonden in de weg.

Toen Harro begin januari vertelde dat hij deze week een vergadering had in de jazz-stad, was het idee om er een weekend aan vast te plakken snel geboren.

Dus stap ik morgenochtend in het vliegtuig en laat voor Kim een lijst met instructies achter. Het leven van de jongens gaat door: Julian heeft zwemwedstrijden, Simeon een verjaardagsfeestje, er is Nederlandse school. De hulptroepen zijn georganiseerd. Er zullen mensen af en aan rijden om de een te brengen en de ander op te halen.

Pas toen we een hotel wilden boeken en bijna alles vol zat, realiseerden we ons dat het precies dit weekend Mardi Grass is: het is carnaval in de stad! We gaan dus niet zomaar een weekendje op stap samen: we gaan een feestweekend tegemoet!

M’n fancy jurkje, gekocht voor het kerstfeest, hangt al klaar.