deurmat

Wat zal ik er nog over zeggen? Dat ik hoofdschuddend voor de laptop zat zaterdagochtend om het live-blog op de site van de Volkskrant te volgen? Dat ik net als iedereen verrast was, maar toch ook weer niet: wat wil je nog na zeven weken onderhandelen? Dat ik Rutte en Verhagen opnieuw slapjanussen vindt omdat ze zich tot het einde hebben laten koeienoren? Dat ik niet verbaasd ben dat Wilders naar Amerika vertrekt -verwacht de Volkskrant? Dat ik denk: 27 juni verkiezingen, da’s wel heel snel?

Misschien beter om er helemaal niets meer over te zeggen, m’n schouders op te halen en over te gaan op dat wat er wel toe doet. Maar dat lukt niet helemaal. Want ik heb te maken met PGB, rugzakgelden, AWBZ, Wmo-gelden. Allemaal regelingen die of aan het verdwijnen zijn, of onder druk staan. Wat gebeurt daar nu mee? Ook een leuke: wat gebeurt er nu met de overdrachtsbelasting? We zijn wel een huis aan het kopen.

Ik laat de berichtgeving toch maar voor wat ie is en open een website met een overzicht van hotels hier in de buurt. Waar gaan we onze laatste dagen in de VS doorbrengen?
We trotseren de regen die opeens met bakken uit de lucht komt vallen en rijden met de jongens naar het zwembad. Als ze niet op de trampoline kunnen, dan maar in het water wat energie verbruiken.
We zien een leuk huurhuis voor de eerste maanden -we kunnen pas in de herfst in ons droomhuis- aan onze neus voorbijgaan en maken grapjes: ‘misschien moet de tent maar mee in de luchtvracht, kunnen we kamperen in het Mastbos.’
We bekijken de agenda voor de komende weken en stellen bezorgd vast dat het wel erg dichtbij gaat komen.
‘Maar wat,’ roep ik kijkend op die agenda uit, ‘als er inderdaad op 27 juni verkiezingen zijn? We komen op de 23e aan: dan hebben we niet ineens zomaar een kieskaart op de deurmat liggen, zo zonder adres.’

En daarmee open ik toch maar weer de websites van de Nederlandse kranten, op zoek naar meer nieuws over de Nederlandse politiek.