Kerstmannen

Voordat we teveel champagne kunnen gaan drinken op het nieuwjaarsfeestje van de Nederlandse vrienden, moeten we eerst ons gezicht laten zien op de party bij Harro z’n grote baas thuis. Harro weet te vertellen dat er 160 mensen gaan komen. Ik zie taferelen voor me van opgepropte collega’s die zwetend een bordje met eten van een buffet omhoog houden, terwijl ze ook met een glas wijn balanceren.

In het donker zoeken we de weg. De baas woont buiten Vienna, daar waar de vriendelijke heuvels, de bochtige wegen en de mooie stukjes bos tussen de villa’s voor verrassende panorama-plaatjes zorgen.

‘Daar moet het zijn’, Harro geeft een ruk aan het stuur als hij een groot bord ontwaart met de naam van ‘t bedrijf erop.

We rijden een oprijlaan op, met aan het einde op de top van een heuvel een reusachtig huis dat schittert en straalt van de uitbundige kerstverlichting. We zijn gevraagd om langs de oprijlaan te parkeren, en ja daar passen met gemak 80 auto’s.

We parkeren en lopen naar de entrée. Bij de deur wachten twee levensgrote kerstmannen ons op. We moeten twee keer kijken, het zijn toch echt poppen.

Een meisje doet open en neemt onze jassen aan. De hal is hoog en enorm. Links horen we keukengeluiden, het meisje leidt ons, met haar armen vol, die kant op. In de open keuken met twee fornuizen is het een drukte van belang. Twee koks helpen de vrouw des huizes die over een pan gebogen staat.

De grote baas heet ons welkom en neemt ons mee op een toer door het huis. Overal waar ik kijk staan kerstmannen, tussen de vele kerstdecoraties die vooral erg professioneel ogen. Via een wirwar van gangen en kamers, komen we weer bij de voordeur uit. We worden regelrecht naar de grote kamer rechts van de ingang geleid.

‘This is my trophy room’, met een weids armgebaar nodigt de grote baas ons uit om binnen te komen.

De kamer is zeker twee keer zo groot als onze woonkamer. De muren hangen vol met opgezette hertenhoofden, inclusief hun grote geweien. Op een kastje ontwaar ik opgezette vissen en huiden van ratelslangen. Tussen de hoofden, hangt ook een krokodil (of is het een alligator?) en bij de ramen staren twee complete herten me met hun zwarte ogen aan.

‘Allemaal zelf geschoten’, vertelt de grote baas enthousiast. Hij begint de verhalen te vertellen die bij de dieren horen: ‘die schoot ik op mijn ranch in Texas..’ en: ‘toen ik vanuit ons huis in Montana..’

Tussen alle dieren pronken ook in de Trophy room overal de kerstmannen.

De bar is beneden -in de basement denk ik. Maar de basement is in dit huis een complete verdieping met ramen tot aan het plafond, zodat we een mooi uitzicht op de tuin met zwembad en het aangrenzende bos hebben. Er is een grote bar, twee biljarttafels, een enorme flatscreen die de play offs van het American Football laat zien.

Net als op de begane grond staat ook hier een enorme kerstboom en hangen overal kerstdecoraties. Met, inderdaad, weer kerstmannen.

Zelfs Harro z’n Amerikaanse collega’s schudden hun hoofd om zoveel pracht en praal. ‘Die kerstmannen zijn haar verzameling, ze heeft er 300’, gaat er al snel rond. ‘Er is boven een aparte kamer om ze de rest van het jaar op te bergen.’