Hij hoorde er gewoon bij

Met tranen in mijn ogen ga ik door Daniël z’n schoolwerk. Ik tel hoeveel optelsommen hij goed heeft en zie waar hij de mist in is gegaan met het invullen van ontbrekende cijfers in een reeks van 1 tot 30. Ik lees z’n schrijfsels: ‘I go on a trip. I go in an airplane’, geschreven als voorbereiding op onze reis naar Orlando. Ik zie voor me hoe hij -puntje van z’n tong uit z’n mond- z’n best doet om de letters leesbaar te schrijven en hoe hij met de juf bedenkt waar het over moet gaan. Ik herlees het commentaar dat de juf bij z’n werk geschreven heeft: ‘independant’ of: ‘needed assistance’. Nog drie dagen en dat zit Daniël z’n Amerikaanse schoolcarrière erop. Ik weet nu al dat we nog heel vaak aan deze jaren gaan terugdenken. Lees verder op Gezinspiratie