Een vriendin uit Washington belt: ‘wat zouden jullie doen als je terug zou gaan naar Nederland? Zou je de kinderen dan op een internationale school doen? Of onderdompelen op een Nederlandse school?’ Haar vraag raakt een gevoelige snaar: want zouden we dat doen?
We kiezen er op dit moment heel bewust voor om twee talen aan te bieden: Engels op school en Nederlands thuis. Julian volgt Nederlandse lessen op groep vijf niveau via de digitale school. Hij leest nu goed en ook z’n schrijven gaat steeds beter in het Nederlands. Simeon mag straks in groep één beginnen.
Daniël leert op school lezen in het Engels, maar thuis in het Nederlands. Lisette maakt elke week leeslesjes voor hem, waardoor vooral z’n uitspraak enorm vooruit gaat op dit moment.
Maar toch; het is geen ideale situatie. Zeker Daniël zou het beter doen, als hij één taal aangeboden zou krijgen. Dan zouden we thuis kunnen versterken wat hij op school leert.
Want het gaat niet alleen om taal, het gaat ook om cultuur. Op school leert hij van alles over Thanksgiving en thuis doen we aan de Sint. De liedjes die hij op school leert, kan ik thuis niet herhalen omdat ik ze niet ken. Omgekeerd geldt hetzelfde voor de liedjes die we thuis zingen. Of boekjes, of sprookjes en andere volksverhalen.
Eén taal, één cultuur, Daniël zou erbij gedijen. Dus dan maar naar een Nederlandse school? Dan raken hij en Simeon geheid hun Engels kwijt. Is dat niet zonde? En wat als we over een paar jaar weer uit Nederland zouden vertrekken?
Soms lig ik er wel eens wakker van. Want stel dat we nog veel langer hier blijven, zou het dan niet beter zijn om het Nederlands meer los te laten en Daniël een Engelse boost te geven?
Gelukkig spelen deze vragen niet direct en niet op dit moment. Voorlopig zijn er hier en genieten we van de zon en zomerse temperaturen.
vrijdag 3 december 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ja wij hadden ook dat dilemma toen we teruggingen. Na lang wikken en wegen hebben we toch gekozen voor een plaatselijke (nederlandse) school. Het Engels proberen we thuis bij te houden dmv boekjes, tv, DS spelletjes etc. en dat lukt redelijk alhoewel ik merk dat haar Engelse woordenschat niet echt groter wordt. Ook spreken we trouwens nog vaak af voor een playdate met de kinderen van Anna (Quickfall) en proberen we briefcontact te houden met vriendinnejtes in Vienna.
BeantwoordenVerwijderenHet is een moeilijke beslissing want ook wij weten niet of en voor hoelang we hier gaan blijven. Wat een belangrijke overweging voor ons was om voor de plaatselijke school te kiezen was het feit dat het makkelijker is om te integreren en om lokale vriendjes en vriendinnetjes te krijgen. Op de int. school is het toch vaak ieder jaar een komen en gaan van mensen en worden er vaak niet echt grote vriendschappen opgebouwd.
Tot nu toe heb ik geen spijt van deze beslissing, het eerste jaar op school had ze het erg moeilijk maar ondertussen is ze volledig geintegreerd en spreekt ze ondertussen 3 talen: Engels, Nederlands en Vlaams ;-)
Fijne Sinterklaas dit weekend!
Sylvia
Hoi,
BeantwoordenVerwijderenik deel je argument om toch voor een plaatselijke school te kiezen.Dat is ook precies de reden dat Julian hier op de public school zit. Ik heb er ook al 'ns aangedacht om terug in Nederland een Amerikaanse au pair in huis te nemen...(zodat we ook nog kalkoen kunnen eten in november :-))
Maar het blijft lastig. Doe je de groeten aan Anna?