Ambit

Belasting is hier in de VS en zeker in het conservatieve Texas een vies woord. Trots meldt onze staat dat het bijna geen belasting heft. Met als gevolg dat de wegen slecht zijn, een school alleen maar goed is als ouders een bijdrage kunnen leveren, niet iedereen een medische verzekering heeft en je niet op de nutsvoorzieningen kunt vertrouwen.

Neem de post, die hier nog steeds in overheidshanden is. Alle postkantoren zijn oud, aftands en een zooitje. Met grote regelmaat wordt post (te) laat bezorgd, weten we uit vele ervaringen.

Voor onze kampeervakantie hadden we het verzoek ingediend om de post achter te houden en op maandag alles te bezorgen. Dat achterhouden lukte, alleen van dat bezorgen kwam niets terecht. Ik heb gisteren twee weken post opgehaald bij het postkantoor.

Toevallig ook gisteren stond er opeens iemand van Center Point, het energiebedrijf voor de deur. ‘We gaan nu uw elektriciteit afsluiten in opdracht van uw elektriciteitsprovider. Wilt u weer aangesloten worden, zult u met hen contact op moeten nemen.’ Voordat ik kon reageren gingen de lampen, de koelkast én de airco uit.

Ik scande de berg post: ja, er zat een brief bij van Ambit, het bedrijf dat onze elektriciteit regelt. Ik maakte ‘m open, begreep er niets van maar vond wel een telefoonnummer en een accountnummer. Ik pakte de telefoon, die het natuurlijk niet deed. Gelukkig was m’n iPhone opgeladen.

Nadat ik al mijn gegevens had gegeven, kon de mevrouw van Ambit niets voor mij doen. Mijn naam stond niet op hun lijst en uit veiligheidsoverwegingen...Ze weigerde me te helpen om dit op te lossen.

Ik belde Harro uit zijn conferentie in Washington DC, zijn naam stond wel op de lijst. Hij ging meteen bellen. Het bleek te gaan om een vergissing in een betaling. We hadden een schuld van $10,22 bij Ambit en voor alle bedragen boven $9,99 wordt een afsluitprocedure gestart. Inderdaad het stond in de brief van 11 maart, die ik gisteren pas kon openen.

Geen waarschuwingstelefoontje, we werden gewoon ijskoud afgesloten. Of liever: bloedheet, want het huis begon meteen aardig op te warmen.

Verlangend dacht ik aan een land waar wel gewoon belasting wordt geheven zodat de overheid de middelen heeft om inwoners netjes te behandelen.

Totdat bleek dat Harro, bellend met z’n bedrijfsmobiel met nummerherkenning, boos genoeg geworden was: hij werd teruggebeld door een baas. Deze man maakte honderd excuses en hij zou er persoonlijk voor zorgen dat het in orde kwam met onze elektriciteit.

De door Amerikanen zo geroemde vrije markt deed zijn werk. Ambit is ook maar een bedrijf, stel je voor dat we over zouden stappen naar de concurrent of een negatief verhaaltje over Ambit zouden schrijven.