Zo, de openingsact van het overvolle Amerikaanse ‘holiday season’ is achter de rug. We hebben Halloween overleefd door het uitgebreid te vieren. Eerst de optocht in Vienna, toen Halloween-estafettes tijdens de zwemtraining en de ‘Halloween-fun-night op school, tussendoor een verjaardag in Halloween stijl en als klap op de vuurpijl, gisteren de dag zelf.
Eerst mocht ik gisterenmiddag opnieuw pompoenen uitsnijden. Vol enthousiasme hadden we tien dagen geleden al enge gezichten en katten-bij-maanlicht geknutseld, maar die hadden het niet overleefd. Vliegen, schimmel en de sneeuw hadden de vrolijke oranje vruchten in een zielige hoop pompoenenmoes veranderd.
Aangestoken door het Halloween-virus, hebben we na het snijwerk toch maar ons skelet, de grafzerken en andere enge objecten uit de kelder gehaald en in de tuin gezet. Op het laatste moment, toch nog een echte Halloween-tuin.
Na lang wachten werd het eindelijk donker en konden Thomas de Trein, Spongebob en Draco Malfoy op jacht naar snoep.
Netjes ‘trick or treat’ en thank you’ zeggend, holden de jongens van huis naar huis. Na een tijdje haakte Julian af, hij wilde met een groepje vrienden de andere kant op. ‘Gaat dat goed?’ vroegen Harro en ik aan elkaar in het besef dat we hem niet konden tegenhouden. Luid kletsend, hoorden we de vier jongens in het donker verdwijnen. Simeon en Daniël haalden hun schouders op en gingen opgewekt samen verder.
Na een uurtje hadden ze het gezien: ‘mogen we nu naar huis, onze snoep opeten?’
‘Goed plan’, reageerde ik.
‘Dan ga ik een rondje door de buurt maken, even kijken of alles goed is met Julian’, zei Harro, toch een beetje ongerust.
Met hun buiken vol chocola, gingen de jongens te laat naar bed. Toen we rond half elf even gingen kijken, draaide Daniël zich in z’n slaap om, ‘trick or treat’ murmelend.
Vanmorgen bracht ik Simeon naar huis. Achter me in de auto zuchtte hij diep. ‘Dat was leuk, Halloween en trick or treat.’ Om er meteen op te laten volgen: ‘is het dan vandaag Thanksgiving?’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten