En waarom dan wel (of niet)

'Mama, er zit toch wel een lampje in je buik?' Het is acht uur 's ochtends, ik stuur de auto over de drukke doorgaande weg, richting de school van Simeon (vijf). Simeon zit direct achter me en ik kan z’n hersens bijna horen kraken. ‘Wat moet ik met een lampje?’ vraag ik op de automatische piloot en besteed geen aandacht aan het antwoord. Zodra Simeon ‘s ochtends wakker wordt, staat hij op ‘aan’ en dat is soms knap vermoeiend. Vooral omdat we onszelf er niet in herkennen. Lees verder op Gezinspiratie